Studiereis Platform Uienteelt Baflo naar Afrika groot succes

-Door Piet Uildriks (Eenrum)-

Onze studiereis naar Kameroen (Afrika) is een groot succes geweest. Op 17 januari vertrokken Jan Kuiper, Siemen Mulder en Elzo Pruis en mijn persoontje vanaf Schiphol naar Kameroen. Na twee dagen reizen landden we op het vliegveldje bij Maroua, hoofdplaats van de provincie Extreme-Nord. Man wat een droogte, overal stof en zand. Hier en daar zag je een herder met een kudde koeien door de velden stappen.

Op het regiokantoor van het Ministerie van Landbouw werden we ontvangen door de regionale ‘delegué', die de hoop uitsprak dat wij hem een flinke hand zouden helpen bij het vergroten van de landbouwproductie. Hij zei dat er vooral geld nodig is om projecten op te zetten.

Dag drie, het veld in (waar we eigenlijk voor kwamen). Met een gehuurd minibusje van de lokale lijndienst vertrokken we van het hotel richting Ouro-Zangui, niet ver van Maroua. Daar zit een Nederlander (uit Nieuw Scheemda nog wel!) die met een lokale landbouwer genaamd meneer Sali een uienveld in exploitatie heeft. Eenmaal ter plekke vielen onze monden open van verbazing; aan de rand van een droge rivier, in de bijna-woestijn onder de brandende zon lag een halve hectare uien te groeien.

Door middel van een met de hand gemaakt boorgat van 8 meter diep, en een simpel benzinemotortje met pomp, krijgen de uien elke 3 dagen een flinke plons water. Door middel van kanaaltjes wordt het water naar de uien geleid, die in omdijkte microveldjes van twee vierkante meter staan. De uien hebben nu een doorsnee van ongeveer drie centimeter maar volgens Sali zijn ze over vijf weken makkelijk tien centimeter. Om de vraag of de weersvooruitzichten eruit zagen moest Sali hard lachen; het regent gegarandeerd niet voor 20 mei.

De kwaliteit van de gerooide uien is van ongeëvenaarde en zeer constante kwaliteit. De droge lucht en de kracht van de zon zorgen voor bikkelharde en heel zware uien. Deze kwaliteit kunnen wij in Nederland absoluut (nog) niet leveren. Afzet tegen een goede prijs is gegarandeerd; de buurlanden van Kameroen (Tsjaad, Gabon, Equatoriaal Guinea) produceren niet zo veel, (lui geworden regeringen door oliegeld) maar eten wel graag een ui in de saus. Prijzen schommelen, afhankelijk van het aanbod, tussen 30.000 en 80.000 frank, tussen 45 en 120 euro.

Tijd voor cijfers:

-Opbrengsten; Een zak van 100 kilo levert dus minstens 45 euro op, is 450 euro per ton, in Nederlandmogen weblij zijn met 50 euro! Van de halve hectare komen naar schatting 60 zakken uien, is 12 ton per hectare. Aan de randen van de tuin wordt foléré (bladgroente)geteeld ; met de opbrengst daarvan wordt de benzine voor de motorpomp betaald.

-Kosten; een flinke investering is uienzaad (50 euro), dat trouwens lokaal wordt geproduceerd! Hierbij nemen we aan de een motorpomp voorhanden is. Voor het voorbereiden van het veld, graven van kanaaltjes e.d. is 20 euro besteed. Kunstmest 50 euro. Beetje bestrijdingsmiddel tegen insecten (7 euro). En verder veel noeste arbeid onder de brandende zon; een extra handje hulp is makkelijk gevonden en niet duur; als je een dagloner 4 euro betaalt ben je een goede baas.

Dit leidt tot een zeer winstgevend plaatje; weinig kapitaal, geen Albert Heijn/C1000 als geldbeluste tussenhandelaar, laag risico, geen schimmels en rot, hoge minimumprijs, dus grote zekerheid op flinke winst. En dus geld om kinderen naar school te sturen, een fiets te kopen, en regelmatig een flink stuk vlees te kopen voor in de saus.

Je zou denken dat de geïrrigeerde tuinen als paddestoelen uit de grond schieten, maar dat is gek genoeg niet zo. Als je ziet wat je met een kleine investering (motorpomp kost 250 euro) kan bereiken, vraag je je af waar dat Ministerie van Landbouw in hemelsnaam mee bezig is!

Goed, wij zijn dus helemaal om, we emigreren naar Afrika, goudmijn!

(Nee hoor, veel te warm hier. En haast geen bier en varkensvlees:-!)

Copyright Platform Uienteelt Baflo 2011.