We zijn heel blij dat jullie met plezier onze avonturen in Kameroen volgen. Maar ook in Nederland is er genoeg om je over te verbazen. Omdat ik blijkbaar het feit dat de total nu niet alleen pringles maar ook lays verkoopt een te melden waard feit vindt, zal het u niet verbazing dat de supermarkt meer gesprekstof oplevert.

Eind juni was het dan zover. De eerste excursie naar een heuse supermarkt. De uitverkorene supermarkt was de c1000 in Soest-zuid, de buurt super van mijn moeder. Een prima maatje om mee te beginnen, niet te groot.

Nou en wat is er zoal te vertellen over de c1000 in Soest-Zuid. Nou, een wist vast niet dat ze daar 40 soorten sap hebben. En dat ze van een merk salamiworst 7 verschillende smaken hebben. En dat ze naast dit zeven-smaakjes-merk nog een merk of 5 aan worsten hebben hangen. Het aantal verschillende soorten worst in de koeling van de vleeswaren ben ik even kwijt,maar het zijn er veel. Een mooie vraag bij ‘ik hou van Holland': wie kan de meeste soorten worst opnoemen. Als ze niet voorbij de twintig komen moeten ze toch nodig eens op excursie naar bijvoorbeeld de c1000 in Soest-Zuid voor de nodig kennis en inspiratie. Verder kun je tegenwoordig een pakje kopen om je eigen falafel mee te maken en zag ik wat blikjes en potjes waar ik de namen van kwijt ben. Ook al had ik dat wel onthouden, ik heb geen flauw idee wat er in zat en wat ik ermee zou moeten.

Tot zover de c1000 in Soest-Zuid. Het echte werk begon in de jumbo in Hilversum. Daar werd ik zenuwachtig. Nu denkt u dat ik een beetje overdrijf in een poging een amusant stukje te schrijven, maar nee, het is echt waar; ik werd zenuwachtig. Deze jumbo is namelijk groot en heeft veel dingen, heel veel dingen. Zo hebben ze 25 meter wijn. Nu ben ik niet zo'n wijndrinker, dus dat feit kon ik nog wel behappen. Dan de chips. Ik heb nagelaten daar een meting te verrichten, maar ook dat moet zeker een meter of 10 zijn geweest. Een vriendin snapte mijn probleem met de 10 meter chips niet zo, je pakt toch gewoon de lekkerste? Maar er is zoveel lekker. Ik dacht mijn redding gevonden te hebben in een verzamelzak die allemaal kleine zakjes chips met verschillende smaken herbergde. Ideaal voor mensen die meer dan 1 favouriet hebben. Helaas voor de mensen onder ons die niet kunnen kiezen; de jumbo in Hilversum verkoopt 2 van dit soort zakken. Rare gewaarwording dat hier alles welkom is wat er is en ik in Hilversum met 5 soorten chips in een zak toch nog twijfelend de deur uit loop. Zelfde geldt overigens voor hun 5 meter lange kaasjes-muur en 38 soorten salades (en dit zijn alleen de eigengemaakte kip-kerry& co salades, de johma's van deze wereld zijn even achter wegen gelaten).

Hoe kan ik zo ooit in 2 maanden tijd alles eten wat ik lekker vind en op de terugweg nog op mijn vliegtuigstoel passen. Een schier onmogelijke taak. Gelukkig werden de boodschappen gedaan en dus de keuzes veelal door ons vele gastheren en vrouwen gemaakt. Dat heeft mij wat zenuwachtige tochtjes naar de super bespaard en vele lekkere maaltijden opgeleverd.

Ondanks dat ik nog wel in mijn stoel paste, vindt men hier dat ik ben aangekomen. Dit is de lokale manier om te zeggen: je hebt vast een fijne tijd gehad thuis, of; je ziet er goed uit. Zouden we in Nederland ook eens moeten invoeren. Vervolgens vragen ze wat ik allemaal gegeten heb. En dan denk ik weer terug aan de supermarkt. Hoe leg ik hagelslag, bruin brood, bloemkool, kip kerry salade, chips, beschuit, drop, overschotel, tapas, uitsmijter of kroket uit? Nou, niet. 'J'ai bien mange' volstaat.