Lieve allemaal,

Dank voor jullie mails en reacties. Das erg leuk! Het is ook leuk om te horen hoe het in Nederland is! Blijf schrijven, dan vergeten we niet dat er ook nog een ‘rest van de wereld is'! Er komen nog meer foto's maar internet werkt toe nog niet echt mee, dus, zoals met alles hier, heb geduld, het komt als het er tijd voor is.

Ditmaal een iets korter stukje! De training is nu bijna een week afgelopen en hebben we bijna een week erop gewacht om ons dorp en huis te bekijken. De burgemeester kwam bij 2 afspraken niet opdagen en bij de derde afspraak was hij 5 uur te laat en kwam hij slechts voor een drankje terwijl wij dachtten en hoopten naar het dorp te gaan. Niet echt een lekker begin. Het is weliswaar Afrika, maar een vertraging van 4 dagen vond ook ons kantoor naar lokale maatstaven wat overdreven. Een beetje frusterend is het wel, want al wachtend doe je niet veel andere dingen en toen die eenmaal was komen opdagen stond er eigenlijk een andere afspraak.

Maar vandaag was het dan eindelijk zover, met VSO zijn we naar ons dorp gereden. Welkom in Afrika. De weg ernaar toe is nu in zijn beste staat, maar zat ondanks dat vol met kuilen. Het was vlak, af en toe een heuveltje, dorpjes met hutjes en huisjes, velden met mais, af en toe een rivierbed of een poeltje met water waar de vrouwen de was deden. Af en toe is er een andere auto, een brommer of een herder met zijn koeien of geiten, maar een echte A1 is het niet, al is de naam van de weg, de P2, zie google maps, veelbelovend. Na ongeveer 3 kwartier waren we erdan. Het huis was nog lang niet klaar. Het was wel licht, maar erg klein. Er waren nog geen meubels, de vloer was nog niet af, de muur half geschilderd in een soort groen/blauw en de ‘badkamer' (er staan een wc pot, maar er is geen water) was nog een bouwplaats. We zouden morgen moeten verhuizen maar dat gaat niet gebeuren. Ons huis staat op een soort van compound, waar ook een huisje staat van de huisbaas, een carport en nog wat kamers en verder een soort van binnenplaats. Toen ik daar mijn hoofd om de hoek stak werden we vriendelijk begroet door onze nieuwe buurvrouw, he hallo, ben jij de nieuwe nasara (blanke), ik ben je nieuwe buurvrouw. Welkom. Kom mee dit is mijn huis. Het huis was 1 kamer met een enorme kast vol potten en pannen en 2 grote bedden. Daar woonde ze met haar zus en haar twee dochters, een van 3 dagen oud, die ik meteen in mijn armen geduwd kreeg. Ze heeft nu al van dat schattige kroeshaar! Dit worden onze surogaat nichtjes zolang we onze eigen nichtjes moeten missen. De buurvrouw werkt ook voor de gemeente en wil graag Duits leren (ik denk dat zij denkt dat we daar vandaan komen) en ze spreekt Frans, dus kan ik mooi met dr oefenen.

Het dorp is verder vrij groen, er is een grote marktplaats waar op dinsdag markt is, 2 kleine winkeltjes en wat mensen die op straat dingen verkopen. Er is dus een school (ik zag een gebouwtje met een schoolbord en kinderen die op de grond zaten) en de gemeente heeft een splinternieuw gebouw. We zijn niet binnengeweest, maar we kregen de indruk dat het leeg stond. VSO heeft ons gevraagd een laptop mee te nemen voor het werk, maar misschien was een bureau wel een betere optie geweest. Mensen kijken nieuwsgierig, we zijn wellicht niet de eerste blanken die ze zien, maar wel die er komen wonen en werken. Het dorp lijkt een gemoedelijke sfeer te hebben.

Dit is wat we wilden, het ‘echte' Afrika. Nu het zo dichtbij is en we er echt gaan wonen is het toch wel spannend. Dromen is mooi, maar hoe gaat de realiteit zijn. In alle mooie reisboeken weten ze het mooi te vertellen, maar de moeilijkheden worden vaak weggelaten. Alles kost hier meer moeite dan thuis en dan hebben wij nog het geld om het ons gemakkelijk te maken. Daarover later vast meer.

Ok, toch niet zo'n kort stuk, en er is nog zoveel meer te vertellen dan ik vanvond ga doen. Maar ik kan toch niet onvermeld laten dat we vandaag een echte nanfang bbr50 gekocht! Voor de niet specialisten onder ons, dit is een brommer! We zijn mobiel (we bidden en hopen dat ie het lang volhoudt, het is een Chinees=goedkoop) voor 350 euro! Het plan is om zo goed als elk weekend naar de stad te gaan voor boodschappen, internet, lekker eten, wellicht het zwembad en een drankje/feestje met de andere vrijwilligers. Er gaat wel een bus, maar zowel vrijdag als zondag zijn ‘biddagen' en Dargala is nou niet echt een metropool waar elke 15 min een bus naartoe vertrekt. Na al het wachten van de afgelopen week een erg productieve dag!

Morgen verhuizen we van de baptistenmissie naar de katholieken, iets buiten de stad. De baptisten hebben een vrouwenconferentie en hebben al hun bedden nodig voor 350 vrouwelijke bezoekers. Al de hele week zijn vrouwen van de lokale kerk aan het oefenen met zingen, dansen, kippen en koeien slachten, bonen wellen, matrassen aanslepen, de kerk schobben en versieren en weet ik wat niet al. Af en toe gilt er eentje van plezier of heffen ze een lied aan tijdens het werk. Erg leuk. Vanavond is de een na laatste avond voor de grote dag en een groep is buiten onze kamer aan het kamperen. Dat zal me een feest worden.Wanneer we dan echt gaan verhuizen. Inshallah! (ze zeggen 2 tot drie dagen dus we hopen op een week) Ondertussen kunnen we de stad wat beter verkennen nu we wielen hebben en onze huisraad op de markt verzamelen.

Dat was het voor nu. Binnenkort volgen er nog veel meer verhalen (aangezien ik in het dorp toch niks te doen heb dan met de buurvrouw kletsen, mijn buurmeisje vasthouden en de was doen)!

Liefs, ook namens Joost,

Marjolein