Warm of warm? Ik weet het niet meer.

Het is warm. Nee, dat is een understatement, het is heet. Het is niet te houden heet maar er is geen ontsnappen aan. Geen idée hoe heet het is, maar het is heet genoeg. Of eigenlijk te heet. In de ochtend gaat het wel. Kun je nog lekker wat doen, deurtje open en met een beetje geluk komt er een lekker windje binnen. Na een paar kostbare uren in de categorie ‘is te doen' begint het. De schaduw voor de deur wordt verdrongen door de zon, die dan pal op het huis staat. Of ik de glazen deur nou beter open of dicht kan laten weet ik niet (je zou denken broeikasje met, maar misschien werkt het ook isolerend?). De hordeur en het gordijn gaan iig dicht. Tot zo'n 5 uur ‘s middags is dit mijn eigen gecreëerde gevangenis. Zo voelt het wel een beetje, al heb ik de puf niet om er bij stil te staan. En een andere optie is er ook niet. Ja, wellicht onder de boom in de tuin van de buren. Wat die doen weet ik niet zo goed. Het is stil op straat dus ik zal wel niet de enige zijn die op apegapen ligt.

Inmiddels ben ik helemaal zeiknat. Soms denk ik dat ik echt zeiknat ben, maar het blijkt zweet te zijn. Ik zweet namelijk overal. Om zweetplekken maak ik me niet meer druk, das net zoiets als dweilen met de kraan open ( wat een toepasselijke uitdrukking he). Die Afrikanen hebben dat handig bekeken, op die drukke stofjes zie je geen zweetkringen. Mijn eigen Afrikaanse kledinglijn is al een paar weken in productie maar mijn kleermaker is een echte Kameroenees. Ondertussen zweet ik dus mijn westerse kleding vol en was ik ‘s avonds de zoutvlekken eruit, en zorg ik al wassend voor de was voor de volgende avond. Een collega maakt al maanden grapjes dat ze in de warme tijd haar hoofd in de koelkast steekt. Ik dacht dat ze een grapje maakte, maar ik begin het nu steeds serieuzer in overweging te nemen. Misschien past de rest van mijn lijf er ook wel bij. De waterfles is zoiets als mijn infuus geworden. Ik snap alleen niet waarom ik toch nog steeds naar de wc moet. Daarover ben ik wel een beetje teleurgesteld. Ik dacht dat je in ruil voor het vele zweten niet meer zoveel hoefde. Maar nu zweet ik, en moet ik regelmatig de plakkerige kleding van mijn lijf plukken. Het is niet eerlijk. Na de middaglunch weet ik echt niet meer waar ik het zoeken moet en probeer ik op de grond een dutje te doen. Op zich ben ik niet moe, maar ik lijk tot weinig anders in staat. Het bed, met ons fijne schuimrubberen matras is nu een hittebron op zich geworden. Mijn lakens ruiken de hele dag alsof ze net gestreken zijn. De grond is een soort van koel. Hier slapen de meeste mensen op de grond, dus dan moet ik dat ook kunnen. En het ligt best lekker. Het is hier toch al een beetje zoals op de camping.

Na het slapen/suffen toch maar weer eens proberen te werken met de ventilator op mijn snufferd gericht. Twijfel; ten eerste is de wind die het verspreid ook warm, maar goed, er is een briesje, dat is iets. Maar ondertussen loop ik wel te hoesten en proesten. Wellicht dat wind op je bezwete lijf niet zo'n goed idee is. Maar ik heb het zo warrrrmmmmhh!. Wat te doen. Wachten tot het 5 uur is, dan gaat het wel weer. Deurtje weer open, lekker in de deuropening een boekje lezen en daarna kijken hoe de zon ondergaat. Daarna is het weer even voorbij met de pret want dan is het vleermuizentijd. Die gaan na zonsondergang op insectenjacht en trekken zich er niet zoveel van aan dat ik ze niet in huis wil hebben. Ze schijnen niet tegen je op te vliegen, maar je weet maar nooit. Dus de keuze is: of koele lucht of vleermuis in huis. Weer zo'n dilemma, ik kan mijn dag ermee vullen. Tijdens het vleermuizenuur maar broodbakken. Lekker, nog meer warmte in huis. Weet niet zo goed of ik dat maar op het heetst van de dag moet doen. Heet of heel heet, zou dat uitmaken? Of als het al wat koeler is? Nou goed, na de maaltijd van de vleermuizen kan de deur weer open. Volgende probleem is om de koele lucht in huis te krijgen. Als er geen windje staat lukt dat eigenlijk niet en zit er maar een ding op (zoals met alles hier); wachten. Wachten tot de nacht en ‘de kou' (alles is relatief) terugkomen. De eerste stap is dan weer even doorbijten. Het bed is namelijk erg warm en is alleen te harden als je heel hard aan de ‘koele' ochtend denkt. Ik heb mezelf voorgenomen een fles water in de koelkast klaar te zetten, zodat ik mezelf daar ‘s avond mee kan douchen. Net zoiets als dat je 's winters een warme douche neemt en dan snel je bed in duikt, maar dan andersom. En morgen begint het liedje weer van vooraf aan. Ik neem alvast nog een fles water. ..